Bij het leggen van kabels met behulp van een kabeltreklier wordt er vaak een hoge trekkracht uitgeoefend op de kop van de te trekken kabel. Die kracht mag niet in alle gevallen onbeperkt zijn. Indien er een maximale trekkracht van toepassing is, kan er een breekkabel worden gebruikt om dit maximum te waarborgen.
Afhankelijk van het type kabel dat gelegd moet worden, kan er een maximale trekkracht van toepassing zijn bij het lieren. Een te hoge trekkracht kan namelijk ten koste gaan van de kwaliteit van de kabel doordat deze dan kan vervormen of beschadigen. De leverancier van de kabel stelt deze maximale trekkracht vast en kan – evenals de opdrachtgever – eisen dat de kabellegger bewijs levert dat deze trekkracht niet wordt overschreden bij het leggen van de kabel.
Breekkabel versus digitale trekkrachtregistratie
Het toepassen van een breekkabel is een methode die al decennialang wordt toegepast om de maximale trekkracht te waarborgen. Omdat inmiddels het merendeel van de zwaardere kabeltreklieren voorzien is van een digitale trekkrachtregistratie is een breekkabel echter steeds vaker overbodig. Toch wordt een breekkabel nog steeds veelvuldig toegepast. Kabeltreklieren hebben namelijk een lange levensduur en er zijn nog steeds vele lieren in gebruik die nog geen registratie hebben (ook wel ‘niet schrijvende lieren’ genoemd). Ook de ‘lichtere’ lieren zijn vaak niet voorzien van een registratiesysteem.
Bevestigen van de breekkabel
Een breekkabel wordt middels een of meerdere kabelachten – verbindingsstukken met een trekkracht tot 1 of 2 ton per stuk – aan de lierkabel vast gemaakt. Aan de andere kant van de breekkabel – aan de zijde van de kabelkous – wordt een draaibare wartel bevestigd. Ook dit is een verbindingsstuk tussen twee kabelogen. Dit verbindingsstuk heeft echter nog een extra functie naast het verbinden van de kabels. Een draaibare wartel zorgt er namelijk ook voor dat de kabel vrij kunnen blijven draaien en dus niet gaan torderen. Dat is belangrijk, want wanneer na het trekproces de kabel los worden gemaakt, mogen deze niet in de ‘krul’ schieten. Dit gaat ten koste van de kwaliteit van de kabels én kan zorgen voor gevaarlijke situaties.
Vangkabel voor de veiligheid
Als de maximale trekkracht van de breekkabel wordt overgeschreden, dan breekt deze kabel. Omdat dit gepaard gaat met een enorme kracht, levert dit natuurlijk een gevaarlijke situatie op. De kabels schieten dan zeer waarschijnlijk alle kanten op en kunnen medewerkers raken, met alle gevolgen van dien. Daarom wordt een breekkabel altijd gebruikt in combinatie met een vangkabel. Een vangkabel heeft standaard een treksterkte van 4.000 kilo. Dat is altijd meer dan de trekkracht van een breekkabel, die variërend van 100 kilo tot maximaal 3.600 kilo kan trekken. Dat betekent dus dat een vangkabel niet breekt op het moment dat de breekkabel wél breekt. De 740 millimeter lange vangkabel is 180 millimeter langer en wordt parallel aan de breekkabel bevestigt. De vangkabel zit dus tussen dezelfde verbindingsstukken als de breekkabel. Dat betekent dat de vangkabel – indien de breekkabel breekt – de lierkabel en de te trekken kabel bij elkaar houdt. Dit waarborgt de veiligheid van het trekproces.
Bent u benieuwd hoe dit proces in zijn werk gaat?
Bekijk in onze animatievideo hoe een kabeltreklier werkt, welke soorten kabeltreklieren er zijn en welke liertoebehoren zoals kabelkousen, kabelachten, breekkabels, draaibare wartels en kabelrollen nog meer in ons assortiment zitten. https://youtu.be/hyNFVTiCDgU
Meer informatie over het gebruik van een breek- en vangkabel?
Wilt u meer weten over het gebruik van een breek- en vangkabel? Neem dan gerust vrijblijvend
contact op met Venrooy Cable Equipment. Wij adviseren u graag!
